«Луғати русӣ-тоҷикии истилоҳоти санъат»
Нашр шуд 2017-08-23 14:36
Мутахассисон, мутарҷимон, донишомӯзон дар шуъбаи хизматрасонии билиографӣ метавонанд аз луғати русӣ-тоҷикии истилоҳоти санъат истифода кунанд, ки дорои 7000 истилоҳ ва калима аст.
Ин луғатнома соли 2003 чоп шудааст. Мураттибони он А. Аҳроров , А. Раҷабов , М. Рўзиев, Ҳ. Сабоҳӣ мебошанд.
Луғатнома дорои 7000 истилоҳ ва ибораи махсуси бештар истеъмолшаванда доир ба санъати меъморӣ, ороишиву амалӣ, мусиқӣ, рақс, театр, кино, телевизион, сирк, эстрада, ҳамчунин истилоҳоти эстетики маъмулии умумиро дар бар мегирад. Маврид ба таъкид аст, ки луғати русӣ-тоҷикии истилоҳоти санъат бори аввал дар Тоҷикистон чоп мешавад. Муаллифон гуфтаанд, ки луғат барои доираи ваъсеи хонандагон пешниҳод мегардад.
Он истилоҳу мафҳумҳое , ки ба таркиби энсиклопедияҳо ва
Санъатшиноси инглис Ҷон Рескин гуфтааст, ки: «Азбаски зиндагӣ хеле кўтоҳ асту соатҳои холӣ каманд, мо ҳақ надорем, ки соатеро ба хондани китобҳои камарзиш сарф намоем». Ба ҳамин маънӣ нависандаи маъруфи рус Толстой гуфтааст, ки: «Мутолиаи китоби хуб баробари мусоҳиба бо одами донишманд аст».
Пӯлод Толис аз ҷумлаи маъруфтарин адибони солҳои 50 ва 60-уми асри гузашта буд. Шахсе, ки аз аввалин қадамҳояш ба адабиёти диққати Айниро ба худ кашид. Умри хеле кутоҳ дид, вале асарҳояш мондагоранд. Ҳар он чизе навишт, имрӯз ҳам хонанда дорад. Сабку услуби хосашро бузургоне чун Садриддин Айнӣ, Сотим Улуғзода Фазлиддин Муҳаммадиев сутудаанд.
Бо вуҷуди ин ба муваффақиятҳои муайяни ба даст овардаи соҳаҳои иттилоотшиносӣ ва библиографияшиносӣ нигоҳ накарда, хизматрасонии иттилоотӣ ба хонандагон ҳамчун яке аз омилҳои муҳими пешрафти минбаъдаи илми китобдорӣ ва оммавӣ гардонидани он дар ҷомеа ба тавсияҳои амалӣ эҳтиёҷ дорад.
