Маҳфили навбатии “Ҳамешабаҳор” таҳти сарпарастии шоири маъруф Хайрандеш бо ширкати ҷамъе аз суханварон ва хонандагони толори хониши кӯдакон ва наврасони Китобхонаи миллӣ баргузор гардид.
Баъд аз таътили тобистона бори аввал хонандагони толори кӯдакон ва наврасон дар як маҳфил гирди ҳам омаданд. Дар суханони ифтитоҳи худ шоири дӯстдошта Хайрандеш иброз
Шоми дирӯз дар саҳни Китобхонаи миллии Тоҷикистон бахшида ба Рӯзи китоб маҳфили навбатии “Ҳамешабаҳор” баргузор гардид. Мавзӯи маҳфил ғазалиёти Абдураҳмони Ҷомӣ ва Алишери Навоӣ буд ва ба дӯстии Тоҷикистону Ӯзбекистон бахшида шуда буд.
Гардонандаи маҳфил чун ҳамеша шоири шинохта Хайрандеш ва базморо ҳунарпешаи маъруфи кишвар ва олими шинохта Ҷӯрабек Назрӣ
Дар шуъбаи кӯдакон ва наврасон маҳфили «Дар сӯҳбати адиб» баргузор шуд, ки хонадагони наврас бо адиби дӯстдоштаи худ Кароматуллоҳи Мирзо мулоқот карданд.
Меҳмони олиқадрро Директори Китобхонаи миллӣ, профессор Абдусалом Мирализода хайрамақдам гуфт ва ба ҳозирон дараи зиндагиномаи адиби номвар ва асарҳои ӯ нақл кард.
Дар маҳфил хонандагони фаъоли шуъба иштирок
Аксари бачаҳои шаҳрӣ маъмулан намедонанд, ки дар деҳот ҳамсолони онҳо ба чӣ корҳое машғул мешаванд. Бахусус, дар таътили тобистона, ки на ҳамаи рустоҳои мо имкони ташкили лагерҳо доранд ва на ҳамаи деҳаҳо китобхонаҳо доранд, ки имкони мутолиа дар онҳо бошад. Ва кӯдакону наврасон дар ин се моҳи таҳсил асосан вақти худро дар дашту саҳро мегузаронанд, чун мавсими барои деҳотиён муҳим ба ҳисоб меравад. Ва ё дар ҳота ва майдонҳои наздиҳавлигии худ ба парвариши
Эҳёи ҳунарҳои мардумӣ яке аз ҳадафҳои аслии эълон шудани “Соли рушди сайёҳӣ ва ҳунарҳои мардумӣ” мебошад. Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо ин ташаббуси наҷиби худ хостанд имсол бештар мардуми кишвар сари ҳунарҳое андешанд, ки аҷдодонамон умре онҳоро такмил медоданд. Ва ин маҳфили “Дастони моҳир” ҳам ба ҳамин хотир буд. Яъне, дар қалби атфол ҷо кардани ҳунарҳои аҷдодӣ.
Бум чӣ парандаест? Суоле буд, ки дар маҳфили навбатии «Дастони моҳир» аз ширкаткунандагон пурсида шуд. Ва посухҳо гуногун буданд. Маълум гардид, ки на ҳама дар бораи ин парандаи аҷоиб маълумоти кофӣ доранд. Ба мураббӣ зарур омад дар бораи он аввал қисса кунад ва сипас аз иштирокдорон бихоҳад, ки расми ин парандаро аз диди хуб рӯи коғаз оранд ва ё бисозанд.
Пас чӣ парандаест бум? Бум паррандаест сохибчанголи
