Ин китоб охири соли гузашта чоп шуда ва ба тозагӣ ба Китобхонаи миллӣ расид. Муаллиф орзуҳои кӯдакии худро ба риштаи қалам кашидааст, ки бештар майлу ҳаваси мошинрониву мошинсаворӣ доштааст. Ва орзуҳои кӯдакии худро бо талошҳо ва омӯзишҳо амалӣ кардааст. Китоб сагузаштист ва хонандаро водор мекунад бихонад, то бидонад, ки муаллиф ба кадом роҳҳо ба орзуҳояш расидааст.
Хайрулло Амонулло 10 августи соли 1967 дар Ҷумҳурии Тоҷикистон таваллуд шудааст. Оиладор , соҳиби 5 фарзанд мебошад.
Дар муқаддимаи китб мехонем: Соли 2019 ду санаи муҳим - 25 солагии қабули Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон ва 30 - солагии қабули Конвенсияи СММ дар бораи ҳуқуқҳои кўдак ҷашн гирифта шуд. Санадҳои мазкур, ки муносибатро нисбат ба арзишҳои муҳими ҳаёти ҷомеа - инсон, ҳуқуқ ва озодиҳои ў ба қуллӣ тағир дода, заминаи муҳими ҳуқуқии инсонро гузоштанд, дар ҳифз ва пешбурди ҳуқуқҳои кўдак нақши муҳим бозиданд.
Дар ин давра ҷиҳати таъмини манфиатҳои беҳтарини кўдакон, ташкили шароити мусоид барои инкишофи ҳамаҷонибаи онҳо, ҳифзи ҳуқуқ ва озодиҳои кўдакон, ки аз ҳадафҳои муҳими
Дар ин китоб моҳияти методология, асосҳои методологии маърифати илмӣ, маҷмўи методҳои маърифати илмӣ, махсусияти назарияи ВАО, ҷанбаҳои методологии он, самтҳои асосии пажўҳишҳои илмии муосир дар назарияи журналистика, сохтори методологии таҳқиқи диссертатсионӣ ва амсоли ин мавриди таҳлил ва баррасӣ қарор гирифтааст.
Он барои муҳаққиқон, аспирантону унвонҷўён, магистрҳо ва ҳаводорони илмҳои гуманитарӣ, хосса илми журналистика пешниҳод мешавад.
Монографияи мазкур ба таҳқиқи илмӣ-амалии функсияи ҳифзи ҳуқуқии давлат, шаклу усулҳои амалисозии он бахшида мешавад. Дар он ҷанбаҳои гуногуни мафҳум, мазмун намудҳои функсияҳои давлат, фаъолияти ҳифзи ҳуқуқӣ, низоми мақомоти ҳифзи ҳуқуқ таҳқиқ гардида, мустақилияти функсияи ҳифзи ҳуқуқӣ дар низоми функсияҳои давлат муайян карда мешавад. Дар раванди таҳқиқи функсияи ҳифзи ҳуқуқӣ заминаҳои илмӣ ва амалии мустақилияти он, таносубаш бо функсияҳои дигари давлат, аз он ҷумла бо фаъолияти ҳифзи ҳуқуқӣ чун шакли махсуси амалисозии функсияҳои давлат муайян ва таҳлил карда мешаванд.
Ишқ чист? Чӣ муаммоест, чӣ сарафканист ба қаъри дунёи дарду алам, ранҷу озорҳо? Ошиқ кист ва дар роҳи мурод ба чӣ ҷонфидоиҳо қодир аст? Ба ин суолҳо хонандаи азиз аз қиссаҳои нави Муқим Воҳид ба андозае бохабар хоҳад гашт.
Муқим Воҳид 9 – уми апрели соли 1950 дар шаҳри Хуҷанд дар оилаи зиёӣ таваллуд шудааст. Баъди хатми мактаби миёна соли 1967 ба факултаи таъриху филологияи Донишкадаи давлатии педагогии шаҳри Хуҷанд дохил гашта,
«Умеди висол» маҷмўаи нави ашъори шоира Сайёраи Баҳодур мебошад. Дар он чакидаҳои қалами шоира, ки солҳои охир рўи саҳфа омадаанд, ҷамъ шудааанд. Сайёра ҳамчун эҷодкор чанд сол аст, ки ба хонандаи тоҷик шинос мебошад ва то ин вақт чанд маҷмўаи шеъру таронаҳояш дастраси ҳаводорони назм гардидаанд.
Китоби нави шоира аз он дарак медиҳад, ки муаллифи он ба камтавонияш нигоҳ накарда, зиндагиро дўст медорад ва ҷавононро ба меҳру муҳаббат, дўст доштани Ватан, ишқи пок ва рафоқату покизагӣ илқо мекунад.