Каъбаро пеши ман оред, ки зоир бошад! Чанд шеъри устод Низом Қосим дар остонаи маҳфили “Ҳамешабаҳор”
Қарор аст ин маҳфил рӯзи дигар, 28-ноябр соати 15:00 дар бинои Филармонияи давлатии Тоҷикистон ба номи Акашариф Ҷӯраев баргузор шавад. Мавзӯъ: “Баҳори Низом Қосим”, ки дар он китоби шоири маъруф “Биё, дилро ба барги гул бипечонем” ба баҳс кашида мешавад. Вуруд ба маҳфил озод аст. Маҳфилафрӯз Афзалшоҳи Шодӣ, маҳфилоро Хайрандеш. Маҳфил аз ҷониби Китобхонаи миллии Тоҷикистон, нашрияи бачагонаи “Пайрав” дар ҳамкорӣ бо Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон роҳандозӣ мешавад.
Каъбаро пеши ман оред...
Қаҳр аз қаҳри дилам ин ҳама қоҳир бошад,
Фахр аз фахри дилам ин ҳама фохир бошад.
Нест бе зўри дилам зўр ба сар панҷаи зўр,
Зўр аз зўри дилам ин ҳама қодир бошад.
Ҳама парвоз бувад пайрави парвози дилам,
Мушти пар аз пару болам ҳама тоир бошад.
Пур зи оғоз бувад олами беохир, лек
Пеши оғози дилам он ҳама охир бувад.
Дили шаффофи ман аз дида ниҳон аст, вале
Бин ба дилгуна сиришкам – ҳама зоҳир бошад.
Ҳарфи дилгиру парешон ҳама эҳсос шавад,
То ки як сатри тари дафтари шоир бошад.
Боварам ҳаст – нағунҷад ба дунё, эй дил,
Он қадар хотираҳое, ки ба хотир бошад!
Ҳарфи беруншаванда аз сина куҷо роз бувад,
Ҳамбаҳои сар агар нест, куҷо сир бошад.
Он қадар дар дилу дар дида Худо дорам ман,
Каъбаро пеши ман оред, ки зоир бошад!
Низоми дил
Агар шўру қиёми дил набошад,
Низоми бардавоми дил набошад.
Низоми зиндагӣ як дам напояд,
Агар як дам низоми дил набошад.
Аҳд
Аз фузунхоҳ – беши шайтонӣ!
Чуз ками эзадӣ намехоҳам!
Некии ман ба зиндагӣ ин аст:
Ба ягон кас бадӣ намехоҳам!
Пушти пури ман
Ман мурғаки боғи умру ту – лонаи ман,
Ман тифлаки қиссаву ту – афсонаи ман,
Дар ҷабҳаи гирудори қисмат умре
Пушти пури ман ту ҳастӣ, эй хонаи ман!
Илтиҷо
Беҳтарин ёре, ман дорам, дил аст,
Як дили нооқил асту оқил аст,
Гар шавам аз дил ҷудо дар зиндагӣ,
Зиндагӣ беҳуда асту мушки ласт.
Эй Худоҷон, эй Худо,
Эй Худо, ҳаргиз маро
Аз дилам манмо ҷудо,
Эй Худоҷон, эй Худо!
Нест бо ман мисли дил наздик кас,
Дар бари ман метапад бо сад ҳавас,
Дил чу гулдони гули уммедҳост,
Накҳате бар ҷонам аз ин боғ бас!
Эй Худоҷон, эй Худо,
Эй Худо, ҳаргиз маро
Аз дилам манмо ҷудо,
Эй Худоҷон, эй Худо!
Мекунад субҳи сафо шоми маро,
Мебарад бар дур пайғоми маро,
Аз дигар мебахшад оғози наве
Соҳирона ҳар дам анҷоми маро.
Эй Худоҷон, эй Худо,
Эй Худо, ҳаргиз маро
Аз дилам манмо ҷудо,
Эй Худоҷон, эй Худо!
Мурғи тақдири маро бепар макун,
Нахли уммеди маро бебар макун,
Эй Худоҷон оинаи поки маро
Дар ҷаҳон муҳтоҷи хокисттар макун!
Эй Худоҷон, эй Худо,
Эй Худо, ҳаргиз маро
Аз дилам манмо ҷудо,
Эй Худоҷон, эй Худо!
Таҳияи Азиза Алимова аз китоби Низом Қосим “Биё, дилро ба ба барги гул бипечонем...”. Душанбе, соли 2018
