Вазорати маориф ва илм, вазорату идораҳое, ки дар сохторашон муассисаҳои таълимӣ доранд, роҳбарони мақомоти маҳаллии ҳокимияти давлатии вилоятҳо ва шаҳру ноҳияҳо вазифадор карда мешаванд, ки минбаъд ҳар сол озмуни “Фурӯғи субҳи доноӣ...” – ро аз рӯи се самт: якум- миёни тарбиягирандагон ва хонандагони муассисаҳои таҳсилоти томактабӣ ва миёнаи
Ин ду суол вақте сарамон чархид, ки матлаби зерро омода мекардем. Дар ҳақиқат, оё ҳама Рустам Дуллоевро мешиносанд? Тоҷике, ки ба номаш месазад ифтихор кард, ҳаммиллате, ки ҳам миллат ва ҳам ҳунари миллатро дар Аврупо муаррифӣ кардаву мекунад. Магар айб нест, ки ӯро нашиносем? Матлаби зер барои ҳамаи касонест, ки мехоҳанд дар бораи ин ҳунарманди пурдон ва ин тоҷики муваффақ маълумот ҳосил кунанд.
Фотима Ғуломова, ки охирин рӯзи сол ба синни мубораки 85 қадам мениҳад, аз маъруфтарин бонувони ҳунари тоҷик аст, ки муддати ҳудудан 60 сол дар саҳна аст. Тӯли ин муддат дар даҳҳо намоиши театрҳо ва филмҳо нақшҳои хотирмон бозидааст, дар дубляжи садҳо филм ширкати фаъолона доштааст. Модаре, ки ҳунарманди маъруфе чун Барзуро ба миллат дода.
Фотима Ғуломова 31 декабри соли 1934 ноҳияи Шаҳринав
Даҳҳо нафар аз кормандони Китобхонаи миллӣ дар як толор гирди ҳам омаданд ва Паёми Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба Маҷлиси Олиро шуниданд. Паёме, ки чун ҳамасола бо шӯру шавқ шунида мешавад, Паёме, ки тарҳрезии барномаҳои иқтисодиву иҷтимоӣ, сиёсиву фарҳангӣ аст.
Драмаи халқӣ, намоишномаҳои халқӣ, песаҳои анъанавӣ ё асарҳои намоишӣ, ки дар асоси эҷодиёти шифоҳии халқ ба вуҷуд омада, мазмуни ғоявии онҳо орзуву умед ва рўҳияи халқро ифода мекунанд. Драмаи халқӣ яке аз омилҳои асосии инкишофи санъати театрии халқӣ ба шумор меравад. Театри халқии тоҷик таърихи қадимӣ дорад. Унсурҳои онро бостоншиносон дар нақшҳои сангу деворҳо,
Чунин ном дорад китобе, ки Xамшед Ромишгар – Аълочии кинематографияи СССР, Корманди шоистаи Ҷумҳурии Тоҷикистон, Узви Иттифоқи синамогарони СССР, Узви Конфедератсияи Иттифоқҳои синамогарони ИДМ, Узви Иттифоқи синамагарони Тоҷикистон ба теъдоди 12 адад ба Китобхонаи миллӣ тўҳфа кард.
Дар китоб қиссаҳоро бо номи «Киссаи ду қуи ошиқ», «Суолҷавоби меҳрубононаи Хоҷа Насриддин бо боғбон», «Қиссаи Бухороии хушзабон ва меҳмони харсавор», «Шикори шутур», «Қиссаи чароғи Фаррух Қосимов» ва ғайраро мутолиа намудан мумкин аст.
