Марина Некрасова – адиби шинохтаи русзабони Тоҷикистон имсол ба синни 65 қадам мениҳад. Аз ҷумла шоираҳоест, ки маъруфияти хоса доранд. Фаъолияти худро аз кори журналистӣ оғоз кардааст ва ҳоло низ ходими адабии нашрияест, ки барои марзбонон интишор меёбад.
МАРИНА НЕКРАСОВА 27 майи соли 1954 дар шаҳри Таганрог ба ҷаҳон омадааст. Факултаи филологияи руси Донишгоҳи давлатии Тоҷикистонро хатм
Герасимов Михаил Михайлович антрополог, муҷассамасоз ва бостоншиноси рус, доктори илмҳои таърих 5-уми сентябри соли 1907 дар шаҳри Петербурги Маскав таваллуд шудааст. Асосгузори мактаби бозсозии пластики антропологӣ дар Русия, ҳамчун барқароркунандаи симои ашхос аз рўи косаи сар (беш аз 200 нафар) маъруф аст. Аз солҳои мактабхонӣ дар экспедитсияҳои бостоншиносӣ ширкат мекард. Соли 1941 бо як ҳайати бостоншиносӣ дар кушоиши дахмаи Темури Ланг ва
Бо ташаббуси шуъбаи хизматрасонӣ ба маъюбони Китобхонаи миллии Тоҷикистон маҳфили навбатии “Ганҷи сухан” ба Рӯзи ҷавонони Тоҷикистон бахшида шуд ва он чунин унвон дошт: “Ҷавонон нерӯи пешбарандаи ҷомеа”.
Салима Раҷабова, ҷонишини Директори Китобхонаи миллӣ дар суханони ифтитоҳии худ аз нақши ҷавонон дар рушди ҷомеаи кишвар ҳарф зад. Вай гуфт, ки ҷавонон бидуни шак неруи созандаи ҷомеа ба шумор
