Аз рўи суннатҳои мардуми Бадахшон дар ҳар як хонаи онҳо бояд ҳадди ақал яктогӣ аз ҳамин гуна намадҳои пашмин бошад. Азбаски зимистони Бадахшон хеле сард аст, намадро зери гилем тунук мекунанд, ки он хунукиро намегузаронад ва ба саломатии инсон хеле муфид аст. Одате ҳаст, ки тифли навзодро аввал рўи намад мегузоранд. Инчунин агар шахсе вафот кунад, дар нардбон намадро гузошта аз болояш матое мепартоянд ва мурдаро дар болои он барои дафн кардан
Дастаи кордро аз устухон ва ё шохи ҳайвонот бурида дар чарх ҷойхои дағали онро ҳамвор намуда, мобайнашро барои гузаронидани дастаи теға мувофиқ мегардонанд. Гулўбанду сарбанд аз ду тарафи даста гирифта, дастаҳоро аз ҷудошавӣ нигох медоранд. Дар кордсозӣ нақшҳои ислимӣ, ҳандасавӣ, занҷира, тасвири офтобу моҳу ситора ва ғайра ба кор меравад. Нақшҳоро дар теғу даста ва гулўбанду сарбанд ба тарзи ҳаккокӣ,
Ҳамон гунае ки ҷашни Наврўз дар осори шоирону адибони арабу аҷам инъикос ёфтааст, оҳанги Сада низ дар осори файласуфон ва шоирону адибони гузаштаи мо аз қабили Абурайҳони Берунӣ, Байҳақӣ ва Фирдавсиву Хоқонӣ, Манучеҳриву Анварӣ, Умари Хайём ва дигарон ривоҷи зиёде дорад. Ҳаким Фирдавсӣ ҷашни Садаро ба замони
Ҳафтае қабл 46 номгӯй китоб ба теъдоди зиёда аз 460 адад китоб аз ҷониби Вазорати Маориф ва илми Ҷумҳурии Тоҷикистон ба шуъбаи такмили адабиёти Китобхонаи миллӣ ворид гардид. Аксари ин китобҳо дар нашриёти “Маориф”- матбааи Вазорати маориф ва илми Ҷумҳурии Тоҷикистон чоп шудаанд. Китобҳои тақдимшуда барои хонандагони аз синфи 1 –ум то синфи 11 - ро дар бар мегирифт ва хонандагони шуъбаи кўдакон ва наврасон бештар китобҳои дарсиро дархост мекарданд.
«Миллати тоҷик соҳиби ойну суннатҳои бостонӣ ва фарҳангӣ буда, дар тамаддуни ҷаҳонӣ саҳми сазовор гузоштааст. Суннату ойнҳои нек ва ҷашнҳои миллии мо, мисли Наврўз, Меҳргон ва Сада дар тўли таърих барои тарғиби ахлоқу маънавиёти созанда хизмат кардаанд. Аз ин рӯ, зарур аст, ки дастовардҳои маънавию моддии мардуми шарифи мо ба феҳрести умумиҷаҳонии Юнеско ворид гарданд ва
Китоби нави солноманавис ва тақвимнигори шинохтаи кишвар Ёрмуҳаммади Сучонӣ бо номи “Солнома-мавлуднома” аз чоп баромад. Ин китоб ба сони гоҳномаест, ки соле як маротиба интишор меёбад ва муҳимтарин санаҳои мавлуди шахсиятҳои фарҳангиро бозгӯ мекунад.
Муаллиф дар сарсухани кутоҳ аз ҷумла менависад: “Дар зиндагӣ инсон ба қадри ҳиммату
Ҳамватанони азиз!
Ба шарофати истиқлолияти давлатии кишвари маҳбубамон суннату анъанаҳои бостонӣ, ҳунарҳои мардумӣ ва ҷашнҳои миллии халқи куҳанбунёдамон эҳё гардида, имрӯз дар ҳаёти мардуми мо ҷойгоҳи арзишманд пайдо кардаанд. Сада ҳамчун яке аз ҷашнҳои бостонии миллати тоҷик аз ҷумлаи ҳамин ойинҳои эҳёшудаи мо буда, дар ҳамаи манотиқи кишвар таҷлил карда мешавад. Имрӯз, ки мо дар остонаи ҷашни