Ҳабиб Саид зодаи Душанбест. Дар донишкадаи кишоварзӣ таҳсил кардааст. Ба сифати -кафшергар, челонгар, муҳандис, геолог, технолог, рӯзноманигор, шореҳи сиёсии радио фаъолият намудааст. Муаллифи китобҳои: "Одамсурате, ки субҳгоҳон пайдо мешавад"(1992 с.), "Итальянец, тетя и Золушка"(2014 с.) – мебошад ва инчунин иштирокчии лоиҳаҳои зиёди адабии интернетӣ ба ҳисоб меравад. Ба забонҳои тоҷикию русӣ эҷод мекунад
Суҳбати ихтисосӣ бо Шоири халқии Тоҷикистон, Барандаи Ҷоизаи давлатии Тоҷикистон ба номи Абӯабдуллоҳи Рӯдакӣ Муҳаммад Ғойиб, ки мегӯяд имрӯз нақши матбуот кам нашудааст, балки теъдоди рӯзномаҳову расонаҳои электронӣ зиёд гардидааст. Агар нақши матбуот имрӯз коҳиш меёфт, он нашрияҳои давлативу ғайридавлатӣ, ки дар ҳамаи нуқтаҳои фурӯш гузошта мешаванд, дар ҳамон ҷо мемонданд, касе намехарид. Имрӯз фақат таъсироти нақши қалам, офаридани