Медиатекаи президентӣ

Ду китоби «Эмомалӣ Раҳмон ва соли рушди деҳот, саёҳӣ ва  ҳунарҳои мардумӣ», ки  ҷилдҳои 18 ва 19- уми силсилакитоби таърихӣ аз фаъолияти  ҳамарўзаи сиёсати дохилӣ ва хориҷии Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон  муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дастраси хонандагони Китобхонаи миллӣ шуд. Ин ду китоб, яке аз натиҷаҳои фаъолияти гуногунпаҳлўи Пешвои миллат дар соли 2018 ва дуюмӣ аз фаъолиятҳои муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар соли 2019 нақл мекунанд.

Китобҳо зери назари умумии академики Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон, Президенти АМИТ Фарҳод Раҳимӣ аз ҷониби Абдуфаттоҳ Шарифзода ва Айниддин Самариддин

Муаллифи ин китоб номзади илмҳои ҳуқуқшиносӣ, дотсенти кафедраи «Фаъолияти ҳифзи ҳуқуқ»-и Донишгоҳи давлатии Данғара Шарифхӯҷа Ҳасанов буда, бо забонҳои тоҷикӣ, ӯзбекӣ ва русӣ нашр шудааст. Сухани Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон сароғози ин китоб аст: «Тоҷикон ва Ўзбекистон ҳамеша ба таҳқими риштаҳои дўстию бародарӣ кўшиш мекарданд ва садоқати худро ба ин арзишҳо собит намуданд. Намунаи возеҳи ин гуфтаҳо муносибатҳои дўстона ва бародаронаи Мавлоно Абдураҳмони Ҷомӣ ва Мир Алишер Навоӣ мебошад. Мо бояд барои халқҳоямон фазои дўстию самимият ва ҳамдигарфаҳмию ҳамкориро, тавре дар замони Мавлоно Ҷомӣ

Ин китоб ҳамин рӯзҳо  аз силсилаи “Достони донишварон”, зери назари академик Муҳаммадюсуф Имомзода чоп шудааст ва ба қалами Шодӣ Шокирзода навишта шудааст. Тавре аз номаш ҳам пайдост, китоб ба фаъолияту кору талошҳои Пешвои хирадманди миллат Эмомалӣ Раҳмон бахшида шудааст. 

Дар муаррифии китоби мазкур омадааст, ки дар дарозои таърих суннати хирадгароӣ сиришти азалии миллати моро ташкил дода, дар сиёсати давлатдории Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон низ мақоми асосӣ дорад. Сарвари  кишвар сиёсатро аз аркони маънавият ҳисобида,  дар раванди давлатдорӣ сабақҳои 

Асосҳои оинномавӣ ва барномавии ҳизб, ҳадафҳо ва вазифаҳои он ҳанӯз дар ибтидои соли 1993 муайян гардида буданд. Як гурӯҳ шахсони ҳамақида, одамони касбу кори гуногун - аз кормандони Дастгоҳи Роҳбари давлат то олимону муаллимон, адибону рӯзноманигорон,

Ҳизби мо ҳизби табиатан халқӣ ва демократӣ мебошад ва он маҳсули тафаккуру эҷоди халқи фарҳангофар ва созандаи мост. Мо пойбанди ҳеҷ як идеологияи бегона набудем ва нестем. Мо худ идеологияи ин ҳизбро ба вуҷуд овардем. Ба хотири мардуми азияткашидаамон ин ҳизбро созмон додем. Дар сафҳои он аз рӯзи аввал мардуми оддӣ ҷамъ омаданд. Ҳеҷ гуна элитаи хос надоштем. Ин элитаи ба вуҷудомадаи худрӯи халқист, ки баъдтар ба он зиёиён ва намояндагони элитаи сиёсии кишвар низ пайвасти як модели хуби ваҳдати миллиро 

Бузургтарин дастоварди миллати тоҷик дар замони истиқлолият ваҳдату ҳамдигарфаҳмӣ ва сулҳу суботи ҷомеа мебошад. Маҳз ҳамин омил давлату миллатамонро аз хатари парокандашавӣ нигоҳ дошт ва имрўз мо бо ифтихор ба истиқболи бистсолагии соҳибистиқлолиамон омодагӣ мегирем.

Суханронӣ дар маросими ифтитоҳи Муҷассамаи нишони давлатӣ, Душанбе, 25-уми августи соли 2011.