Ин суҳбати ҳамкорамон Фарзонаи Мирзо ду сол пеш анҷом шудаву дар сомонаи мо чоп шуда буд. Шоири халқии Тоҷикистон, устод Муҳаммад Ғоиб, ки ду рӯз инҷониб мавҷи табрикот ба муносибати зодрӯзашон дар шабакаҳои иҷтимоӣ сарозер шудааст, назари худро дар чанд мавзӯъ иброз дошта буданд. Ин суҳбат имрӯз ҳам муфид аст ва гумон мекунем
«Моро зарур аст, ки ёдгориҳои таърихии худро ҳифз кунем, обод гардонем ва ба онҳо ҳамчун ҷузъи таркибии сарнавишти миллати куҳанбунёдамон муносибат намоем.
Эмомалӣ Раҳмон
Вобаста ба ҳифзу нигоҳдошти ёдгориҳои
Ду рӯз қабл дар сомонаи худ мо мактуби кушоди устод Садриддин Айнӣ ба профессор Додоҷон Тоҷиевро интишор дода будем. Ин номаро забоншиноси маъруф Давлатбек Хоҷаев дар китоби худ “Инсони комил ва олими фозил”, ки ба ҳаёт ва фаъолияти профессор Додоҷон Тоҷиев бахшида шудааст, чоп карда буд. Нома бидуни шарҳ чоп шуд ва дар идомаи мутолиаи китоби Давлатбек Хоҷаев мо посухи суоли чаро устод Айнӣ ба унвони Тоҷиев ин гуна нома навиштро пайдо кардем, ки дар зер меорем.
ЛУҒАТИ ДЕҲОТӢ ВА ТАҚРИЗИ УСТОД БА ОН
Соли 1971 буд. Дар пажўҳишгоҳи забону адабиёти АИ Ҷумҳурӣ
