26 январи соли равон Паёми Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон “Дар бораи самтҳои асосии сиёсати дохилӣ ва хориҷи дар ҷумҳурӣ” доир гардид. Пешвои миллат дар оғоз қайд намуданд, ки соли сипаригардида барои тамоми кишварҳои ҷаҳон вобаста ба таъсири пандемия аз нигоҳи молиявию иқтисодӣ ва иҷтимоӣ хеле мураккаб буд, ки Точикистони мо низ аз ин вазъи
Дар ҷаҳони иртибототӣ ва иттилоотӣ ҳамакнун аз шабакаи ИНТЕРНЕТ ба унвони шабакаи шабакаҳо ёд мешавад ва яке аз бузургтарини шабакаҳо компютерии ҷаҳон ба ҳисоб меравад. Лозим ба ёдоварист, ки пайдоиши шабака аз соли 1969 оғоз мегардад ва дар ин сол ожонси пружаҳои пешрафта таҳқиқотии вобаста ба Вазорати дифои Амрико шабакаи озмоишӣ зери унвони ARPANET таъсис кард.
Журналисти шинохтаи тоҷик Талъат Нигор як китобе бо номи “Гули худрӯй, Ҷулйетта ва сад қиссаи дигар”, ки ба фаъолияти ҳунарии Хайрӣ Назарова –ҳунарманди нотакрор, Ҳунарпешаи халқии Тоҷикистон бахшида шудааст, таълиф кардааст. Китоб соли гузашта ба муносибати 90-солагии ҳунарманд чоп шуд. Вале моҳи май Хайрӣ Назарова бар асари беморӣ аз олам рафт ва ҷашнвора ба муносибати 90-солагии ӯ ба таъхир уфтод. Муаллиф дар муқаддим а менависад:
Мусоҳибаи камина бо Ҳунарпешаи халқии Тоҷикистон Ҳайри Назарова маҳсули ҳамнишиниву суҳбатҳои зиёд бо устод аст.
Ин китоб ҳанӯз соли 1973 чоп шудааст, вале бо гузашти солҳо низ барои кулли мутахассисони риштаи китобдориву китобхонашиносӣ муфиду арзишм анд боқӣ мондааст. Китоб маҷмӯаи мақолаҳо буда, таҳлили фарогири мавзӯъи мавриди баҳс аст. Мураттиб Р.Шарофов дар оғоз менависад: Фикри ба чоп тайёр намудани ҳамин хел як маҷмўа ҳанўз соли 1970 ҳангоми гузаронидани конфронси илмию назариявӣ оид ба «Масъалаҳои инкишофи библиографияи миллии тоҷик» ба амал омада буд.
Ин китобе, ки ҳоло дар даст доред, нахустин маҷмўаи мақолаҳои китобшиносон оид ба масъалаҳои таърихи
Ҳамватанони азиз!
Хурду бузурги Тоҷикистонро ба ифтихори ҷашни Сада, ки яке аз ойинҳои бисёр деринаи халқи бостонии мо мебошад, самимона табрик мегӯям.
Халқи тоҷик таърих ва фарҳанги куҳан дошта, аз замонҳои қадим то ба имрӯз ба ойину
Дар ҷашни Сада ҳамон ғизову ҳамон намоиши ҳунарҳои мардумӣ, кўзаву оҳану табару қуроқдузӣ, чанд болишт ва ҳатто меваҳо низ ҳамонҳоянд, ки дар иди Наврўзу Меҳргон ҳастанд. Сабаб маълумоти кофӣ надоштани мардум аст. Ин айби баргузоркунандагони ҷашни Сада нест. Айби мо олимон аст, ки иттилоъро ба воситаи мақолаву китобҳо пешкаши мардум намекунем. Дар робита ба ин