Гузашти солҳо моро аз беҳтарин расму русум, одатҳои ниёгон, фарҳанги қадимӣ, ки мағз андар мағзашон меҳру муҳаббат ҷо кардаанд, дур мекуннад. Оинҳои аҷдодӣ зери чанги солҳо мемонанд ва наслҳои имрӯз бехабаранд, ки гузаштагонашон барои обод нигоҳ доштани хонаи меҳру эътиоқод ба ҳамдигар, чӣ русумеро риоя ва пос медоштанд. Яке аз ин оинҳои фаромӯшшуда “Боғкӯчӣ” ном дошт.