илмӣ ва тадқиқотӣ

Бобоҷон Ғафуров ҚаҳрамониТоҷикистон

Нашр шуд 2016-02-02 12:40

Сухан гуфтан аз Бобоҷон Ғафуров душвор нест. Як олими баруманд, арбобисиёсиву давлатӣ, шахсе, ки умрашро дар хидмати мардум ва миллат сарф кардааст.
Муаллифи китоби “Тоҷикон”, китобе, ки арзиши садҳо рисоларо дорад, китобе,ки барои шинохти миллат хидмати арзишманд кардааст.
Бобоҷон Ғафуров  ҚаҳрамониТоҷикистон,арбоби сиёсию давлатӣ, муаррихи барҷаста, шарқшиноси машҳури тоҷик, докториилми таърих, профессор, узви пайвастаи АИ Тоҷикистон(1951), узви пайвастаиАИ Иттиҳоди Шӯравӣ (1968), Ходимихизматнишондодаи илми Ҷумҳурии

Саттор Турсун: Иноят Насриддин ҳалолкор буд, дили беғубор дошт...

Нашр шуд 2016-01-10 20:19

Агар зиндаёд Иноят Насриддин зинда мебуд, имсол ба синни мубораки 70 қадам мегузошт. Вале доси аҷал ниҳоли умрашро хеле бармаҳал дарав кард, тобистони гарми соли 2010 аз сактаи қалбӣ, ногаҳонӣ аз олам даргузашт.
     Иноят Насриддин адиби хушсавқ, журналисти матинирода, публистист ва дромнависи маъруфи замони худ буд. Вай 15-уми феврали соли 1946 дар рустои Посурхии ноҳияи Бойсуни вилофти Сурхондарёи Узбакистон дида ба олам кушодааст.
     Шуъбаи илмӣ – тадқиқотии Китобхонаи милли Тоҷикистон ба муносибати ҳафтодумин солгарди нависанда ва рӯзноманигори шинохта бо номи “Иноят Насриддин нависандаи даврони мо” тавсияҳои методие омода кардааст, ки дар поён мехонед. Вале қабл аз он хостем шуморо бо суханоне чанде аз дӯстон, ҳамқаламон ва ҳамкорони Иноят Насриддин, ки ҳафтаномаи “Чархи градун” дар таҳияи Лолаи Саидакбар пештар чоп карда

Бошад, ки ҷаҳон чарх занад дар қаламат...

Нашр шуд 2015-12-17 15:45

20-уми декабр ба зодрӯзи яке аз тавонотарин шоирони муосири тоҷик, Шоири халқии Тоҷикистон, Арбоби шоистаи  санъати Тоҷикистон, барандаи ҷоизаи Давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон ба номи Абўабдул¬лоҳи Рўдакӣ Сафармуҳаммад Аюбӣ 70 сол пур мешавад.
Ва ҳудудан панҷ сол пеш, дар рӯзи сарди баҳманмоҳ миллат шоири шаступанҷсолаи худро аз даст дод, панҷ сол аст, ки шеъру таронаҳои ӯ бе ӯ дар доираи маҳфилҳову нишастҳо, аз радиову телевизион садо медиҳанд.
Шоири шинохта Камол Насрулло рӯзи даргузашташ гуфта буд: "Дар воқеъ, талафоти бисёр бузург аст. Зеро Сафармуҳаммад Аюбӣ табъи равон доштанд ва дар як нишастан ғазал мегуфтанд. Дар тӯли умри кӯтоҳ теъдоди асарҳое навиштанд, ки бархеҳо ангушти ҳайрат мегазиданд. Маҳфиле набуд, ки шеъри Аюбӣ, суруди Аюбӣ садо надиҳад."

Даричаи ошноӣ бо “Донишнома”-и нав

Нашр шуд 2015-11-27 16:31

 Китобу китобдорӣ дар кишвар. Воқеъан ҳам як торихи хонданиву шуниданист. Шояд касоне, ки имрӯз по ба остонаи Китобхонаи миллӣ мегузоранд, надонанд, ки то ба ин сирату сурат расидан, китобхона чӣ рӯзҳои торихиеро тай кард. Аз ҷамъоварии аввалин китобҳо то расидани теъдодашон ба миллионҳо адад.
Бале, китоби китобхона аз оғоз тадриҷан ҷамъ шудааст. Аввал аз нусхаҳое, ки парешон дар чанд соли аввал ҳокимияти советӣ дар Маскаву Тошканду Сталинободу шаҳрҳои дигар чоп шудаанд ва бо гузашти солҳо чопхонаҳо дар Тоҷикистони Шӯравӣ бунёд шуданд, теъдоди китобҳо афзуданд, нашрияҳои даврӣ зиёд шуданд. Лозим омад барои хонандагон толори хониш ва барои китобҳо солонҳои нигаҳдорӣ сохта шаванд.
Ва ин як торихи фарҳанги миллат аст, ки бо гузашти солҳо рушд кардааст, ғанӣ шудааст. Масъулини китобхона аз мардум ҳам китобҳои нодирро гоҳ бо пул ва гоҳи дигар ба шакли туҳфа гирдоварӣ кардаанд. Дар натиҷа як хазинаи бойи китобҳои қадимӣ гирд омаданд, ки имрӯз ҳам пажуҳиши онҳо идома дорад, ҳар сол дар бораи он китобҳо даҳҳо мақолаҳои илмиву рисолаҳо мунташир мешаванд, олимон таҳқиқоти илмӣ мебаранд. Бойгонии китобхона бузургтарин сарвати миллат аст, ки асрҳо хизмат хоҳад кард.

Пажуҳиши арзишманд аз торихи китоб ва хат

Нашр шуд 2015-11-08 23:11

Чун нависам васфи лаълат, нома гулбандӣ бувад,
Дафтаре бошад, агар коғаз самарқандӣ бувад.


Ин танҳо як байтест, ки ҳикоят аз қаламу китобу коғаз мекунад. Ин ин гуна байтҳову қитъаҳо, шеъру ғазал, ки китобу коғаз ва хату қаламро васф кардаанд, бешуморанд. Ин миллат аз қадим китобдору китобхон буд. Торихи аввалин китоб, чун ровии сарнавишти миллати форс реша ба ҳазорсолаҳои дур дорад. Торихе, ки бо вуҷуди навиштаҳову гуфтаҳои зиёд ҳамоно ногуфтаву нонавишта боқӣ мондааст. Ҳар пажуҳише дар ин самт сурат гирифтааст, ҳамоно ноқис аст, чун дар ҳар навишта мебинем, ки паҳлуҳои дигар ифшо мешаванд, аз зери чанги асрҳо китобҳои нав пайдо мешаванд, ки дар сабки нигоришу ороиш шигифтангезтар аз пешиниёнанд. Пас ин торихи хеле муассир...

Страницы