илмӣ ва тадқиқотӣ
Хатаре, ки аз терроризм мехезад
Нашр шуд 2016-06-08 21:13Ёди ёздаҳ адиби маъруф
Нашр шуд 2016-06-04 16:44Мо ва Ҷанги Бузурги Ватанӣ: Дар бораи қаҳрамонони худ чиро бояд донем?
Нашр шуд 2016-05-31 23:01
Бештар аз 70 сол аз пирӯзӣ дар Ҷанги Бузурги Ватанӣ сипарӣ шуд. Тӯли ин 70 сол дар сар то сари кишвари паҳновари Шӯравии собиқ шояд садҳо ҳазор китоб, повесту роману ҳикояву қисса, миллионҳо мисраъ шеър, садҳо достон навишта шуданд. Вале ҳамоно ин мавзуъ ҷиҳатҳое дорад, ки бояд боз ҳам бинвисанд.
Мо ҳар сол аз аввали моҳи май ба таҷлили ин снаи бузург омодагӣ мегирем ва боз ҳам менависему менависем.
Корномаи падарон дар солҳои мудҳиш мисли дарё тамомшуданӣ нест. Ҳар боре менависем, боз мебинем, ки ҳоло ҳам чизе нанавиштаем.
Ҷанги Бузурги Ватанӣ 1418 шабонарӯз идома доштааст ва аз рӯи миқёсу андоза бузургтарин воқеаи фоҷиабори асри 20 ба ҳисоб меравад. Дар он зиёда аз 70 давлати хурду бузурги ҷаҳон иштирок карданд, амалиётҳои ҷангии ин воқеаи ҳузнангез ҳудуди зиёда аз 40 давлати ҷаҳонро фаро гирифта буд.

Теъдоди хонандагон ба Китобхонаи миллӣ зарфи панҷ моҳи аввали соли равон 7 ҳазору 479 нафар афзудааст.
Терроризм содир намудан амалҳое мебошад, ки ба одамон хатари марг ба миён меоваранд, истифодаи он мақсади ҷисмонан бартараф кардани рақиби сиёсӣ, вайрон кардани бехатарии ҷамъиятӣ, тарсонидани аҳолӣ ё расонидани таъсир барои аз тарафи ҳокимият қабул кардани қарорҳо мебошад. Зўроварӣ, зулм, фишороварӣ, таҳқир ва паст задани шаъну шарафи инсон хусусан гурўҳҳои дигари этникӣ аз ҷониби ҷомеа ва давлат муҳим аст, эътирозро ба вуҷуд оварад...
Дастуре, ки ҳоло мехоҳем муаррифӣ кунем, қисми сеюм аз силсилаи “Адибони Ҷумҳурии Тоҷикистон” аст ва мураттибонаш онро “тавсияҳои методию библиграфӣ барои китобдорон” номидаанд.
Ман баъди ҳама завол меоям боз,
Китобхонаи миллии Тоҷикистон ганҷинаи ҳикматҳои бузург аст, ки ҳар кас бо умед аз дари он ворид шавад, ба орзуҳои ширину дерини худ муваффақ мегардад. Кас меҳоҳад, ки инсонҳо аз ин ганҷинаи тамомношуданӣ бо ҳаловат истифода намояд. Ҳар гоҳе, ки шахс ба ин даргоҳи илму маърифат ворид мегардад, гўё ба дунёи зебою рангин ва сеҳрангези он ворид мешавад, ба он ҷойе, ки зиндагии мо аз он рушд бештар менамояд, ҳамеша азми ҷустуҷў ва мутоила

