илмӣ ва тадқиқотӣ

​Дар ин китобча нахустин нигоштаҳои талабаи синфи 5-и МТМУ рақами 47-и ноҳияи Сино Мадина Каримзода гирд оварда шудааст. Мадина узви фаъоли махфили «Ҳамешабаҳор» аст, ки ба он шоири шинохта Хайрандеш роҳбарӣ мекунад. Ба китоби нахустинаш «Ҳамешабаҳор» ном гузоштани Мадина низ арҷгузорӣ ба устодаш Хайрандеш ва маҳфили “Ҳамешабаҳор” аст. Албатта, нигоштаҳои Мадина ҳанўз шогирдонаанд ва аз камбуд орӣ нестанд.  Вале аз азми устувор ва меҳру муҳаббати самимиаш ба сўханварӣ гувоҳӣ медиҳанд.

Ин ду шеър чун муште аз хирвор аз китоби “Ҳамешабаҳор”-и 

​ Муаллифи ин китоб пажӯҳишгари тоҷик Саидраҳмон Саидов аст ва он аввали соли равон  интишор ёфтааст. Китоб барои омўзгорону магистрҳо ва донишҷўёни факултаҳои филологӣ, таҳсилоти томактабӣ ва ибтидоии ихтисосҳои омўзгории донишгоҳу донишкадаҳо ва коллеҷҳои омўзгории ҷўмҳурӣ,таҳсилоти ибтидоӣ ва мураббиёни муассисаҳои томактабӣ, мухлисону ҳаводорони адабиёти тоҷик тавсия дода шудааст.

  Дар пешгуфтор муаллиф навиштааст: “Нахустин китоби бадеӣ барои кўдакони тоҷик бо унвони «Таронаи бачаҳо» соли 1927  ба табъ расидааст, ки он ба қалами олими дақиқаназар 

​ Китоби нави Адиби табиатшиноси тоҷик Маҷид Салим бо ҳамин ном аз чоп баромад, ки маҷмӯи ҳикояҳои тозаи нависандаро дар бар гирифтааст. Хонандагон бо ҳикоя ва қиссаҳои адиби табиатшинос, барандаи Ҷоизаи адабии ба номи Садриддин Айнӣ Маҷид Салим ошноӣ доранд.

 Фароштурук  парандаи хурди тезпарвоз буда, болҳои тез ва думи дарози қайчимонанд дорад. Дарозии бадани ин паранда 14-19 см, паҳноии болҳояш то 30 сантиметрро ташкил дода, 17-20 грамм вазн дорад. Ба оилаи фароштурукҳо ва қатори гунҷишкшаклон мансуб аст. 

      1-уми март

 65-солагии зодрӯзи Мамадраҷаб Акрамов (1955), олими соҳаи иқтисод.

 90-солагии зодрӯзи Александр Грюнберг (1930-1995), доктори илми филологӣ, профессор.

 65-солагии зодрӯзи Давлаталӣ Мирзоев (1955), доктори илми байторӣ, профессор.

​Муаллифи ин китоби хонданӣ Ҳоҷимурод Хурсандӣ аст. Асари мазкур дастури муфиде ҷиҳати густариши дониш ва камолоти маънавии оммаи васеи хонандагон аст.  Рисола дар асоси оятҳо Қуръон, илми муосир ва таҷрибаи зиндагии муалиф таҳия гардида, баҳри дастёбӣ ба саодати ҷавонӣ, ки имон аст, равона мегардад.

Чи тавре ки муаллиф дар оғоз мегӯяд-фарди пешрафта фақат дар доираи хурдану хуфтан набояд маҳдуд бошад. Ӯро лозим аст аз мантиқи пешрафтаи иқтисодиёт, муносибатҳои иҷтимоӣ, сохтори сиёсӣ, соҳаҳои маънавиву ахлоқӣ, соҳаи идора ва ниҳоят аз оғозу анҷоми сайёрае, ки дар он умр ба сар мебарад, огоҳ бошад. 

​Бонк яке аз субъектҳои иқтисодиёт маҳсуб ёфта, дар ҳар давру замон байни харидор ва фурӯшандаи пул мақоми миёнаравиро дорад.  Айни замон ҳаёти мусирро бе бонкҳо ва низоми бокӣ тасаввур кардан ғайриимкон аст.

Китоби Мавзуна Сабзаева “Бонк ва бонкдор” шуморо бо вижагиҳои зиёде, ки хости низоми бонкдорист, ошно месозад. Ин китоби таълимӣ ба  таҳқиқи фаъолияти бонкҳо, амалиёти бонкӣ, низоми бонкдорӣ ва шуғли бонкӣ дар Тоҷикистон ва шарҳи комёбиҳои бонкдорҳои машҳур бахшида шудааст. Он ба донишҷўёни тахассуси бонкдорӣ ва доираи васеи алоқамандони адабиёти иқтисодӣ тавсия карда шудааст.