Дар аввалин ҳафтаи соли нави 2018 боғи Китобхонаи миллӣ соҳиби саду як дарахти нави ороишӣ шуд. Ин рӯзҳоро кормандони китобхона ба омода кардани ҷой барои дарахтони нав машғул буданд.
Бо мусоидати Директори Китобхонаи миллӣ, профессор Абдусалом Мирализода аз Боғи миллии ботаникии кишвар саду як дарахти сӯзанбарг оварданд ва онҳоҳоро дар саҳни китобхонаву боғи
Кормандони Китобхонаи миллӣ дар як ҳамоиш бори дигар ба муҳимтарин нуқтаҳои Паёми Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ошно шуданд. Ин ҳамоиш баъд аз зуҳри дирӯз баргузор шуд ва Директори Китобхонаи миллӣ, профессор Абдусалом Мирализода дар суханронии муфассали худ роҷеъ ба муҳимтарин бахшҳои Паём ибрози назар намуд.
Зарфи як сол шумораи хонандагони Китобхонаи миллӣ афзуд ё кам шуд? Сифати хизматрасонӣ ба муштариён чӣ гуна буд? Онҳо аз чӣ шикоят доштанд ва барои ислоҳи камбудиҳо чӣ тадбирҳо андешида шуданд?
Барои посух ба ин суолҳо суҳбати кутоҳе доштем бо Сардори шуъбаи хизматрасони ба муштариёни Китобхонаи миллӣ Некрӯз Мансуров ва суоли нахустини мо низ дар бораи омадурафти
Ҳудудан 70 дарахти нави ороишӣ саҳни Китобхонаи миллиро оро дод
Ин дарахтони ороишӣ, ки белгӣ мебошанд, назирашон аз пештар дар саҳни китобхона дида намешуд.
Муддати қариб як моҳ аст, ки дар ҳотаи Китобхонаи миллӣ дарахтони зиёд шинонда шуданд, ки ҳамаи онҳо дарахтони ороишианд. Кормандон гоҳо бо навбат ва гоҳи дигар тариқи ҳашари умумӣ майдонҳоро аз сангу сангреза ва
22 – уми декабри соли 2017 кормандони Китобхонаи миллӣ дар толори калони муассиса Паёми солонаи Асосгузори сулҳу Ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистонро дастаҷамъона шуниданд.
Гузориши мустақим аз аз “Кохи Сомон” аз ин рӯйдоди тақдирсоз барои кормнадони китобхона
Нашрияи миллии адабии “Садои Шарқ” куҳантарину ҷомеътарин нашрияи фаъоли адабию иҷтимоии Тоҷикистон аст, ки инак ба қуллаи 90-солагӣ расид. Шумораи нахустини маҷалла бо номи “Дониш-биниш” дар Самарқанд интишор ёфт. Аз шумораи дувуми соли 1927 то соли 1932 он бо унвони “Раҳбари дониш” чоп мешуд. Аз соли 1932, бино бар таҳаввулоти сиёсие, ки ба ҳаёти адабию фарҳангӣ низ нуфуз карда буд, номи ин маҷалла “Барои адабиёти сотсиалистӣ” шуд, ки ба сурати мухтасар “БАС” низ қайд мегардид. Аз соли 1934 то 1964 маҷалла унвони “Шарқи сурх”-ро дошт ва аз шумораи 5-уми соли 1964 то имрӯз бо номи “Садои Шарқ” интишор меёбад. Дар тӯли ин таърих танҳо бо шурӯъи Ҷанги бузурги Ватанӣ аз соли 1941 то 1945 чопи маҷалла қатъ гардид ва аз соли 1946 боз интишори он давом ёфт.
