Чун одати ҳамешагӣ шанбеи гузашта низ дар Китобхонаи миллӣ рӯзи покиву низофат буд. Аз сари субҳ кормандон ба коргоҳ ҳозир шуданд, то дар ободониву гулкории он саҳм гиранд.
Онҳо бехи гулҳову дарахтонро аз баргҳои рехтаву хазоншуда, хасрӯбаҳо, алафҳои бегона тоза карданд. Атрофи гулҳои зеборо, ки зарфи ин як ҳафта алафҳои наврустаи бегона иҳота карда
Робитаҳои маданӣ бо Чин аз асри 3 то милод сар шуда, вале мусиқии осиёимиёнагӣ дар он ҷо махсусан дар асри 6 милодӣ бештар равнақ ёфт. Дар дарбори шоҳони чинӣ ҳафт шуъбаи мусиқӣ таъсис гардид, ки шуъбаҳои бухорӣ ( Анго) ва самарқандӣ (Канго) аз ҷумлаи онҳо буданд. Дар шумори созҳои самарқандию бухорӣ пипа (уд), кунҳоу (ҷанги амудӣ), хенди (найи уфуқӣ), сяо (найи амудӣ), били (сурнай), хэгу (нақора), тунба (ҷалб) ва