Балъамӣ Абулфазл Муҳаммад ибни Убайдуллоҳ (с.тав. номаълум – ваф. 14.11.940, Бухоро), олим, арбоби давлатӣ, вазири Наср ибни Аҳмади Сомонӣ. Балъамӣ тақрибан ним аср – даврони аморати Исмоили Сомонӣ дар раъиси корҳои идораи давлати Сомониён дошта, ба шарофати тадбирандешӣ ва корсозиҳои оқилонаи хеш дар ташаккул ва равнақу шукуфоии нахустин давлати мутамаркази тоҷикон саҳми бузурге
Таърихи мусиқии муосири тоҷик хеле кам касонро суроғ дорад, ки мисли Абўбакр Зубайдов дар санъати мусиқӣ назарияро бо амалия омезиш дода бошанд. Мавсуф на танҳо сарояндаи мумтози “Шашмақом” аст, балки аз пажӯҳишгарони шинохтаи санъати мусиқии классикии тоҷик мебошад.
Рассоми машҳури замони Шӯравӣ, узви Иттиҳоди рассомони СССР, Ходими хизматнишондодаи санъати Тоҷикистони Шӯравӣ. Бо нашрияҳои давлатии Узбекистон низ ҳамкорӣ мекард, китобҳои кӯдаконаро оро медод. Аммо бештар тасвирҳояш дар мавзӯъҳои сиёсӣ буданд.
Зобнин Павел Васильевич 2 – июли соли 1908 дар Манаково, вилояти Киров таваллуд шудааст.