Бобоҷон Ғафурович Ғафуров дар ҳақиқат инсони аср буд. Ин дар он замонҳое буд, ки ибораи яке аз сиёсатмадорони маъруфи ҳамон солҳо вирди забонҳо буд: «Шарқ бедор гардид танҳо Институти шарқшиносӣ дар хоб аст». Б. Ғ. Ғафуров корҳои зиёдеро анҷом додаст, то ин ки сиёсати кишвари мо бо ба ҳисоб гирифтани омилҳои шарқӣ бунёд гарданд. Шарқ моро дар хотир дошт. Дар даврони фаъолияти Б. Ғ. Ғафуров сохториҳои нави Институт поягузорӣ шуданд, нашриёти «Адабиёти Шарқ» созмон ёфт. Ӯ моро ба кор истихдом намуд, Шахсан ӯ маро инсони хушбахт гардонид”.
Р. Б. Рибаков, доктори илмҳои таърих, ҳиндшиноси машҳур,
(Бахшида ба Рӯзи гиромидошти хотираи Бобоҷон Ғафуров – арбоби давлатӣ, академик, Қаҳрамони Тоҷикистон)
Устод М. Турсунзода дар бораи мақоми санъат гуфта буд, ки «Санъат боғро мемонад ва барои шукуфону пурбор гаштани он боғбони заҳматкаши ғамхор лозим аст». Чунин боғбони ғамхор барои санъаткорон аллома Бобоҷон Ғафуров буд. Хизмати Бобоҷон Ғафуров дар омӯхтан ва тарғиби санъати тоҷик хеле бузург аст. Устод мақоми бузурги санъатро дар ҳаёти маънавии мардум қайд карда, онро яке аз омилҳои кори тарбиявӣ ҳисобидааст.
Махсусан, Бобоҷон Ғафуров чун мухлиси «Шашмақом» барои омӯзиши
Маҳмуд Темур дар адабиёти муосири араб, бо вуҷуди густурдагии соҳаи фаъолияти худ бештарин муваффақият ва шуҳратро аз ҳикояи кўтоҳ ё новеллаҳои баландмазмун ва роман ёфта, ба қавли Тоҳо Ҳусайн: «ў дар рушду пешрафти соҳаи ҳикоянависии араб, саҳми босазое дорад. Вақте ки Темур фаъолияти эҷодии худро сар кард, новеллаи арабӣ аввалин қадамҳои ноустувори худро мегузошт. Маҳмуд он навелларо мисли кўдак навозиш мекард ва онро солиму устувор сохт».
Муносибатҳои мухталифи сиёсӣ, иқтисодӣ ва фарҳангӣ дар таърихи халқу миллатҳои ҷаҳон, сабабгори пайдоиши жанрҳои нави адабӣ низ
Зарфи як сол шумораи хонандагони Китобхонаи миллӣ афзуд ё кам шуд? Сифати хизматрасонӣ ба муштариён чӣ гуна буд? Онҳо аз чӣ шикоят доштанд ва барои ислоҳи камбудиҳо чӣ тадбирҳо андешида шуданд?
Барои посух ба ин суолҳо суҳбати кутоҳе доштем бо Сардори шуъбаи хизматрасони ба муштариёни Китобхонаи миллӣ Некрӯз Мансуров ва суоли нахустини мо низ дар бораи омадурафти