Имрӯз Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҷиҳати анҷоми сафари давлатӣ ба Ҷумҳурии Ӯзбекистон сафар карданд. Дар фурудгоҳи байналмилалии Душанбе Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон Эмомалӣ Раҳмонро Раиси Маҷлиси намояндагони Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, Сарвазири Ҷумҳурии Тоҷикистон, Роҳбари Дастгоҳи иҷроияи Президенти
Дар бораи тадбирҳои тақвият бахшидани сатҳи ҳифзи иҷтимоии
аҳолӣ ва зиёд намудани маоши амалкунандаи вазифавии
хизматчиёни давлатӣ, кормандони муассисаю ташкилотҳои
буҷетӣ, андозаи нафақа ва стипендия
Бо мақсади баланд бардоштани сатҳи некуаҳволӣ ва таъмини ҳифзи иҷтимоии аҳолӣ, мутобиқи
Имрӯзҳо ҳодисаи дар қаламрави ноҳияи Данғара рухдода мағзҳои бедори миллатро ором намегузорад. Тоҷикистони орому босуботро дар ин рӯзҳо як боди ноамнӣ қариб буд ба гирдоб печад. Қотиле чанд, ки акнун мансубият ва ҳуввияташон маълум шудааст, бо кор гирифтан аз амалҳои тарҳрезишудаи террористӣ ҳамла ба ҷони сайёҳони хориҷӣ аз кишварҳои Амрикову Аврупо карданд, то обрӯи байналмилалии кишвари маҳбуби моро
Субҳи имрӯз дар шабакаҳои иҷтимоӣ хабари марги бармаҳали Владимир Войнович-адиби шуҳратёри рус ва ҳамватани мо паҳн шуд. Бино ба навиштаи рӯзноманигор Виктор Давидов адиби маъруф бар асари сактаи қалб дар синни 85-солагӣ олами моро тарк кард. Худ зодаи шаҳри Душанбе ва фарзанди касест, ки дар рушди матбуоти даврони пуртаҳлуқаи Тоҷикистони замони Шўравӣ саҳми арзанда гузоштааст.
Ман ронда зи майхонаам, аз ман бигурезед!
Дурдикаши девонаам, аз ман бигурезед!
Дар дасти қазо ҷон ба лабу дида ба мино,
Саргашта чу паймонаам, аз ман бигурезед!
Он шамъи мазорам, ки раҳи анҷуманам нест,
Маҳҷур зи парвонаам, аз ман бигурезед!
Бар зоҳири ободи ман уммед мабандед,
Ман хонаи вайронаам, аз ман бигурезед!
Девонаи занҷири ҳавасҳои муҳолам,
Афсунии афсонаам, аз ман бигурезед!
— Ту ҳам мисли ҳамин духтарак як навишта бин.
Вай баланд-баланд хандида аз ҷой хест:
— Чӣ? Ман ҷиннӣ нашудаам.
Устод завқкунон китфонашонро ларзонида, хандаи беовоз намуданд. Ба назарам ба соддагию нодонии вай афсӯс мехӯрданд, ки ҳатто аз чашмонашон об баромад.
— Чӣ механдед? – норозӣ шуд духтар, ки касе номашро намегирифт, ки ман фаҳмам.
