китобхона

​  Дуюмин ҳафтаи бе Валиҷон ҳам аз ним гузашт. Ёдаш ба хайр! Чанд рӯзи дигар натавонист зинда бошад, то рӯзи матбуотро ҳам бо ҳамқаламонаш таҷлил кунад ва ин аввалин ҷашни матбуоти тоҷик аст, ки бе ӯ мегузарад. Ин рӯз бароят муборак, дӯстӣ азиз ва ҳамқалами меҳрубон!

 Валиҷон бори сангини зиндагиро бо ними тан мекашид, азиятбор буд кашидани ин бори сангин. Аммо чӣ бояд мекард?

 50 сол ҳам назист, дар олам намонд, ки соли оянда ба умраш ним аср пур шавад. Шитобид ба дидори Холиқаш.

Умре ҳамин зиндагӣ дошт: хаставу беҳол, вале бо рӯҳи шикастнопазир. Ман боре ҳам аз зиндагӣ шикваи ӯро нашунидам. Мардонавор ба фишорҳои зиндагӣ тоб овард, мушкилиҳоро чун 

​ ТАЪКИД: Мо мардумро дар давоми қариб сӣ сол гурусна нагузоштем. Наход, ки дар шароити осоишта ба гуруснагӣ ва азият кашидани халқамон роҳ диҳем? Ба тамоми мардуми шарифи Тоҷикистон, аз ҷумла шумо, ҳозирини гиромӣ муроҷиат мекунам, ки ба ҷойи бовар кардан ба ҳар гуна шахсони ҳангоматалаб ва харидории миқдори зиёди маҳсулоти хӯрокӣ ба қоидаҳои беҳдошти шахсӣ, тозагӣ ва озода нигоҳ доштани 

 Солнце, ярко светит.
 И как прежде я  вновь спешу. 
 К тебе моя родная. 
 Соберу букетик для тебя.

 Ты со мною рядом, и не нужно слов. 
 Мир цветет твоею красотою. 
 Ты поймешь по взгляду, мою любовь. 
 Мамочка, как я горжусь тобою. 
 Мамочка любимая моя. 

 Ба муносибати  солгарди навабтии «Рӯзи матбуоти тоҷик», ки ба  нашри аввалин рӯзномаи тоҷикӣ - «Бухорои шариф» рост меояд, бо ташаббуси Шуъбаи матбуоти даврии Китобхонаи миллии Тоҷикистон ҳамоиши илмӣ - оммавӣ зери унвони «Нақши матбуоти даврӣ дар даврони соҳибистиқлолии Ҷумҳурии Тоҷикистон», баргузор гардид.

​ Ҳазрати Расули акрам фармудаанд, ки баъд аз имон бузургтарин дороии мард дар зиндагӣ зани донишманду шоиста аст. Ҳамзамон дар ин маврид адиб ва мутафаккири рус В. Г Билинский хеле хуб гуфтааст: «Зан маҳбубаи шаҳвар не, балке рафиқу аниси ҳаётии мост ва мо бояд ӯро ҳурмату эҳтиром кунем». И.Кант мегуяд; «Зане, ки ғайр аз рўз кур кардан кору бори дигар надорад, дере нагузашта аз худаш безор мешавад».

 Зан сарчашмаи ҳаёт, ҷароғи рўзгор ва оинаи 

Шариф Ҷўраев – дар мусиқии касбии тоҷик бозёфти  бузург аст ва ҳунарманде мисли ў ба ин қудрат ва тавоноӣ, ба ин эҷодкорӣ асолати миллии мусиқии моро ба шунаванда нарасонидааст. Ҳунари ў хотирнишин ва фаромўшнашаванда буда, аз рангинтарин саҳифаҳои таърихи тамаддуни навини тоҷикист.

Бобоҷон Ғафуров