шуъбаи хизматрасонӣ

Моҳҳои гузашта 2416 нафар хонандагони шуъбаи хизматрасонии библиографӣ 3929 китоб дархост кардаанд

Дар моҳҳои сипаригаштаи соли равон шуъбаи хизматрасонии библиографӣ ба 2416 нафар хонандагон хизмат расонида, ба онҳо барои мутолиа 3929 китоб пешниҳод кардааст. Маврид ба зикр аст, ки Шуъбаи хизматрасонии библиографӣ яке аз сохторҳои асосии   Китобхонаи миллии Тоҷикистон  ба ҳисоб рафта, соли 1938 ташкил ёфтааст. Фонди умумии шуъба айни ҳол 15210 нусха китобро ташкил дода, 9535-нусха китоби гуногун, 4095-нусха маҷалла, солнома ва бюллетенҳо 1580-нусхаро ташкил 

Муруре ба таърих. Замоне, ки Китобхонаи миллӣ ин гуна бинои боҳашамат ва имконоти намоиши китоб надошт...

Оре, то соли 2012, ки ин бинои боҳашамат бо ҳама имконоти васеъ, толорҳои барҳаво, муҷаҳҳаз бо технологияи замонавӣ мавҷуд набуд, гардишгарон ва меҳмонони хориҷӣ аз Китобхонаи ба номи Фирдавсӣ дидан мекарданд ва дар анҷоми сайр дар толорҳои китобхона ва диду боздидашон таассуроти худро дар Дафтари хотираҳо менавиштанд. Бахше аз он нигоштаҳо соли 2004 дар китобе бо номи “Ганҷинаи фарҳанг”, ки ба 70- 

Луғати энсиклопедии сивунуҳҷилдаи профессор Андреевский дар Китобхонаи миллӣ

Сивунуҳ китоб аз силсилаи китобҳои энсиклопедии профессор И.Е. Андреевский, ки солҳои 1890-1903 дар Санк – Петербург чоп шудаанд, аз муътабартарин луғатномаи тафсирии русӣ маҳсуб мешаванд. Ин китобҳо кай ба китобхона оварда шудаанд, дақиқан маълум нест, вале ҷилди аввали он соли 1890 дар интишороти Фонтанкаи шаҳри соҳили Нева чоп шудааст.
Луғати энсиклопедӣ зери назари профессор И.Е. Андреевский

Оғози таҷрибаомӯзӣ барои донишҷӯёни Коллеҷи фарҳангии ба номи П.Буйдоқов

Дар Китобхонаи миллии Тоҷикистон барои як зумра донишомӯзони соли сеюми бахши китобдории  Коллеҷи фарҳанги ба номи П.Буйдоқов таҷрибаомӯзӣ оғоз шуд.
Чанд тан аз донишомӯзони соли сеюми бахши китобдории  Коллеҷи фарҳанги ба номи П.Буйдоқов дар Китобхонаи миллӣ ба таҷрибаомӯзӣ оғоз карданд.
Қарор аст муддати якуним моҳи оянда онҳо тибқи барномаи таълимӣ ва таҷрибаомӯзӣ дар

Модар чароғи рўзгор ва оинаи зиндагӣ

Зан-модар шахси муқаддас аст. Вақте ки симои ў пеши назар меояд, аз чашмони ў, аз тамоми ҳастии вай нур меборад. Ин нур роҳи ояндаи ҳаётамонро равшан месозад.
Зан-модар офарандаи ҳаёту мамот буда, аз ҳама қимматтарину азизтарин шахс дар олами ҳастӣ мебошад. Меҳри беҳамтои модар ба мисли хуршеди олам аст, ки ба тамоми олам саховатмандона нур мепошад, ишқи поки модар ба мисоли чашмаҳои пурҷўшест, ки дашту

Страницы