Медиатекаи Президент

Ин китоби дуҷилда, ки аввалӣ соли 2017 ва дуюмӣ соли 2018 нашр шудааст, як қиссаи басо хонданиву ибратомӯз аз талошҳо барои оғози сохтмони неругоҳи барқиву обии Роғун аст. Ба ҳамагон маълум аст, ки худи оғози он чи интригаҳои байналмилалӣ дошт. Ҷойи гап нест, аммо муҳимтарин ҳарф он аст, ки маҳз талошу ҷонбозиву истодагарии Пешвои миллат буд, ки билохира ин тарҳ амалӣ шуду сохтмони он идома дорад.

Ин китоб-албом аст ва суратҳо худ ҳикоятгари қадам ба қадам бунёд шудани Роғун мебошад. Хайрулло Амирзода дар сарсухани китоб менависад:

Инак, дар таърихи Тоҷикистони соҳибистиқлол, 

Медиатекаи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистони Муассисаи давлатии “Китобхонаи миллии Тоҷикистон”-и Дастгоҳи иҷроияи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон дар асоси дархости Кумитаи иҷроияи Ҳизби Халқии Демократии Тоҷикистон-и шаҳри Душанбе имрӯз, 21 августи соли 2020 дар Маркази тадқиқоти стратегии назди Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон намоиши китоб баргузор кард. Ин намоиши китоб барои ширкаткунандагони Конферонси ХIХ-ғайринавбатии бахши душанбегии 

​Дар  таърихи  башар  динҳои зиёде  ба вуҷуд омада, баъзе  мондагор  шудаанд  ва  баъзеи  дигар аз  байн  рафтаанд. Дини  ислом  дар  таърихи тамаддуни  башар ҷойгоҳи  хос  ва  хеле  баланду барҷаста дорад. Ҳанўз аз  таърихи пайдоиши он як аср  сипарӣ нашуда буд, ки дар олами ислом эҳёи  бесобиқаи илмӣ на танҳо дар шаҳрҳои марказии  хилофат, балки  дар музофотҳои  дурдасти  он ба вуқуъ пайваст. Бе ҳеҷ муҳобот гуфтан  мумкин аст, ки эҳёи  фарҳангӣ (чи юнонӣ чи ғайри он) қабл аз Аврупо дар олами ислом ба вуқўъ пайваст. Ин мусулмонон будаанд, ки осори илмию фалсафии юнониро ба забони арабӣ  тарҷума намуда, барои наслҳои баъдӣ  ва барои худи  аврупоиён

Дар китоби «Пешвои мо», ки аз ашъори адибони тоҷик меҳрномае дар васфи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон гирд оварда шудааст, сабки назми муосир мушоҳида мешавад.

Каломи муваззани ин китоб садоқатномаи шоирон нисбат ба фидокориҳои бемисли Сарвари давлат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон аст.

Фасоҳату бадеияти калом, парвози баланди андеша, шаклу мазмуни олии баёни воқеиятҳои солҳои гуногун таҷассумгари маърифати иҷтимоиву адабии симои 

Барои дар мақоми забони илм қарор додани забони тоҷикӣ бояд пеш аз ҳама ба низоми таҳсилоти миёна ва олӣ такя карда шавад.

(Суханронӣ ба муносибати рӯзи забони тоҷикӣ. Душанбе, 21 июли соли 2007).

Дар ҳифзи асолати забони нобу шоиронаи тоҷикӣ аз падару модарон сар карда, то мураббиёни муассисаҳои томактабӣ, муаллимону устодони  

Маҷмўае, ки манзури Шумо мегардад, фарогири суханрониҳо, дастуру ҳидоятҳо ва андешаҳои арзишманди Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистан муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон доир ба масъалаҳои рушди забони давлатӣ мебошад.

Дар даврони истиқлолият бо ташаббуси Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон забони модарии мо рушд карда, ба забони тавонои расмиву давлатӣ табдил  ёфт. Он дар