китобхона

Имрӯз шоири маъруфти тоҷик Салимшо Ҳалимшо ба синни 85-солагӣ расид. Дар муаррифии ӯ сомонаи расмии Иттифоқи нависандагон менависад: САЛИМШО ҲАЛИМШО 16 феврали соли 1936 дар деҳаи Риваки ноҳияи Шуғнони ВМКБ ба ҷаҳон омада, маълумоти миёнаи ҳамагониро дар шаҳри Хоруғ фаро гирифтааст. Соли 1960 факултаи таъриху филологияи Донишгоҳи давлатии Тоҷикистонро хатм карда, ба ҳайси ходими адабӣ ва мудири шуъбаи рӯзномаи «Тоҷикистони Советӣ» (1960-1981), мудири шуъбаи назм ва муовини сармуҳаррири ҳафтаномаи «Адабиёт ва санъат» (1982-1989), муовини сармуҳаррири ҳафтаномаи «Пайванд» (1989-1991) ва мудири Шӯрои назми Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон ифои вазифа

Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дастур доданд, ки ҷиҳати қадрдонӣ ва гиромӣ доштани хотираи Шоири халқии Тоҷикистон Мирзо Турсунзода дар тамоми қаламрави ҷумҳурӣ ҷашни 110-солагии Қаҳрамони Тоҷикистон Мирзо Турсунзода баргузор карда шавад.

Барои дар сатҳи баланд таҷлил намудани

Ситоди ҷумҳуриявӣ оид ба пурзўр намудани чораҳои зиддиэпидемиявӣ барои пешгирӣ аз интиқолу паҳншавии бемории сироятии COVID–19 дар Ҷумҳурии Тоҷикистон бо мақсади арҷгузорӣ ва эҳтиром ба фарҳанги ниёгон ва арзишҳои миллӣ ба гузаронидани барномаҳои фарҳангиву варзишӣ ва сайругашти идона ба муносибати ҷашни байналамилалии Наврўз, ба истиснои намоишҳои театрикунонидашудаи

Дар Паёми имсолаи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон усулҳои таҳлил ва муқоиса бештар истифода гардида, ҳолати рушди кишвар, дастовардҳои ноилгардида ва дурнамои рушди устувори Ҷумҳурии Тоҷикистон мавриди таҳлил ва муқоиса қарор гирифт. Чунин тарзу раванди таҳлил ва ифодаи муқоисавии дастовардҳои кишвар дар соҳаҳои гуногун гувоҳи он аст, ки сиёсатгузориҳои арзишманди

Китоби дигари ҳунарпеша, коргардони театр, шоир ва донишманди тоҷик Нуриддини Ҷаронӣ “Чорчаман” аз чоп баромад. Ин чорумин китоб Нуриддини Ҷаронӣ буда, то ин замон китобҳои ӯ бо номҳои “Найнаво”, “Растохези гул”, “Ҳидоят ва ҳикмат”, “Ғазалбирён” ба дасти хонанда расида буд. Дар муаррифии китоб омада: Нуриддин Ҷаронӣ аз зумраи суханварони ирфонии то­ҷик аст ва беҳуда китоби навбатии хешро "Чорчаман" нагу­зошта. Шояд ба хотири баъзе касон расад, ки азбаски муал­лифи ин китоб дарвозист ва дар ноҳияи Дарвоз истироҳатгоҳи машҳури "Чор­чаман" воқеъ гардидааст, аз ин рў,  ин маҷмўа чунин номгузорӣ шудааст. Вале дар асл ин тавр нест."Чорчаман" чаҳор

Ҳамватанони азиз!

Хурду бузурги Тоҷикистонро ба ифтихори ҷашни Сада, ки яке аз ойинҳои бисёр деринаи халқи бостонии мо мебошад, самимона табрик мегӯям.

Халқи тоҷик таърих ва фарҳанги куҳан дошта, аз замонҳои қадим то ба имрӯз ба ойину