Аз ҷумлаи таронасароён барои атфол шоири маъруф Мирсаид Миршакар аст, ки шеъраш имрӯзу дирӯз надорад. Ашъори ӯ барои тифлони ҳар замон мувофиқу муносибанд. Шеъре, ки барои бачаҳои замонаш дар солҳои 50 ва 60 асри гузашта сурудааст, барои имрӯзиён низ мақбул аст. Ҳамоне, ки солҳои шаст месуруд: “Ман калон мешавам, Қаҳрамон мешавам”, имрӯз метавонад онро сарояд.
Номи китоб: Мактаби кӯҳна
Муаллиф: Садриддин Айнӣ
Макони чоп: Душанбе
Ношир: «Истиқбол»
Соли нашр: 2010
Теъдоди саҳифаҳо: 56
4866 кӯдакону наврасоне, ки зарфи шаш моҳи сипаришуда ба китобхона ташриф оварданд, на танҳо китоб мутолиа карданд, балки бо истифода аз барномаҳои компютерӣ дониши худро сайқал доданд. Дар компютерҳо барномаҳо барои омўзиши забони русӣ, донишҳои риёзӣ, адабиёт, таърих ва дигар фанҳо насб карда шудаанд.
Кормандони бахши адабиёти кўдакон ва наврасони шуъбаи хизматрасонӣ барои рангорангии ҳузури бачагон дар ҳаёти китобхона пайваста чорабиниҳои гуногун баргузор мекунанд. Чорабиниҳои хотирмон
Гулчеҳра Сулаймонӣ, фарзанди арҷманди шоири мумтоз Пайрав Сулаймонӣ аз муваффақтарин шоиронест, ки барои бачаҳо шеър гуфтаанд. Ашъори дилписандаш ҳамеша барои кӯдакону наврасон мавриди писанд будааст. Бо забони ширини кӯдакӣ сурудааст ва ҳар мисраи шеъраш дилчасп, мавриди пазириш ва ширину гуворост.
Гулчеҳра Сулаймони соли 1928 дар шаҳри Бухорои шариф дида ба олам кушодааст. Соли 1943 омӯзишгоҳи духтаронаи шаҳри Бухороро хатм кардааст, соли 1947 бошад донишкадаи омӯзгориро дар ин шаҳри бостонӣ ба анҷом расонидааст. Соли 1948 бо модар ва хоҳараш ба Душанбе омадааст ва аз он сол ба баъд, то охири умр дар ин шаҳр зиндагонӣ кардааст.
Як жанри тозазуҳур дар адабиёти бачагонро “чигилак” ном гузоштаанд. Чист он?
Посухи ин суолро аз сарсухани адиби шинохта Ҷӯра Ҳошимӣ дар китоби ӯ бо номи “Бодомгули олуча” пайдо кардем, ки ин ҷо меорем:
“Чигилак як гунаи шеър аст, ки адибони бисёр халқҳои олам эҷод мекунанд, бисёр хонандагони хурдсол онро дӯст медоранд, бо шавқу ҳавас мехонанд ва азёд мекунанд.
Ин намуди шеър дар адабиёти рус бо номҳои “ералаш”, “небылица”, “перевертыш” машҳур аст. Дар ин гуна шеърҳо воқеъа ғайритабиӣ, пасупеш, чаппаву роста, баръакс ва барҳамдарҳам тасвир мешавад. Ин хусусияти чигилакҳо хонандаро водор мекунад, ки онро бодиққат хонад, зирактару ҳушёртар бошад, хондаашро мулоҳиза кунад ва аниқу дақиқ донад.
Ҳамин хусусиятҳои ин намуди шеърро ба назар гирифта, мо онро...
