китоб

Сафари Ҳуринисо Ализода ба Шаҳри Ёдҳо

Китоби нави рӯзноманигори шинохта ва донишманди варзида Ҳуринисо Ализода чунин ном дорад: Сафар ба шаҳри ёдҳо.
Ва дар сароғози китоб омада: “Дар навиштаҳое, ки манзур мешаванд, ҷое дилҷӯ образе ҷилва мекунад, ҷое ҷумлае чун сатре шеър истиқбол мешавад ва дар маҷмуъ муҳим он аст, ки касро фаро мегираду ба андеша вомедорад. Перомуни масъалаҳое ба андеша вомедорад, ки муаллиф самимона ба андеша гирифтаву мехоҳад мавриди андешаи дигарон низ бошад”.
Ҳуринисо Ализода ба хонанда шахси ноошно нест. Чакидаҳои хомаашро солҳост, ки мехонанд ва интизорӣ мекашанд.

Номҳо чӣ таърих ва чӣ маъно доранд?

 Аз чопи “Маънои ҳазору як ном”- ин асари хеле муҳим ва муфид ҳудудан сӣ сол сипарӣ мешавад. Он соли 1987 дар нашриёти “Маориф” интишор ёфтааст ва то кунун яке аз китобҳои муътабар дар шарҳи номҳост.
Муаллиф О. Ғафуров бештар аз ҳазор номеро, ки иддае реша ба таърихи қадим доранд, иддае дигар бо вуруди Ислом ворид шудааст ва гуруҳи сеюм номҳои асили форсианд, шарҳу тафсир кардааст.
Дар баъзе маворид ин таҳлилҳо хеле фарогиранд, бахусус агар ном таърихӣ бошад. Чунончӣ, дар мавриди номи Аҳрор муаллиф мегӯяд, ки он аз оғоз лақаби фахрии суфиёна буд, ки бисёриҳо онро медонанд. Ва дар бораи Хоҷа Аҳрори Валӣ каме муфассалтар шарҳ медиҳад, ки кисту аз куҷост ва чаро чунин маҳбубу маъруф шудааст.