донишномаҳо

 Китобу китобдорӣ дар кишвар. Воқеъан ҳам як торихи хонданиву шуниданист. Шояд касоне, ки имрӯз по ба остонаи Китобхонаи миллӣ мегузоранд, надонанд, ки то ба ин сирату сурат расидан, китобхона чӣ рӯзҳои торихиеро тай кард. Аз ҷамъоварии аввалин китобҳо то расидани теъдодашон ба миллионҳо адад.
Бале, китоби китобхона аз оғоз тадриҷан ҷамъ шудааст. Аввал аз нусхаҳое, ки парешон дар чанд соли аввал ҳокимияти советӣ дар Маскаву Тошканду Сталинободу шаҳрҳои дигар чоп шудаанд ва бо гузашти солҳо чопхонаҳо дар Тоҷикистони Шӯравӣ бунёд шуданд, теъдоди китобҳо афзуданд, нашрияҳои даврӣ зиёд шуданд. Лозим омад барои хонандагон толори хониш ва барои китобҳо солонҳои нигаҳдорӣ сохта шаванд.
Ва ин як торихи фарҳанги миллат аст, ки бо гузашти солҳо рушд кардааст, ғанӣ шудааст. Масъулини китобхона аз мардум ҳам китобҳои нодирро гоҳ бо пул ва гоҳи дигар ба шакли туҳфа гирдоварӣ кардаанд. Дар натиҷа як хазинаи бойи китобҳои қадимӣ гирд омаданд, ки имрӯз ҳам пажуҳиши онҳо идома дорад, ҳар сол дар бораи он китобҳо даҳҳо мақолаҳои илмиву рисолаҳо мунташир мешаванд, олимон таҳқиқоти илмӣ мебаранд. Бойгонии китобхона бузургтарин сарвати миллат аст, ки асрҳо хизмат хоҳад кард.