Дар замонҳои қадим дар рӯйи муқоваи китобҳо ҳеҷ чиз ҳатто номи китоб ва номи муаллиф ҳам навишта намешуд. Дар он замонҳо муқоваи китоб як асари ҳунарӣ дониста мешуд, ки аз тарроҳиҳои зебо, наққошӣ, чарм ва баъзан тилло иборат буд. Бинобарин барои навиштани номи нависанда ҷой вуҷуд надошт.